ГУТА РОЖАНЕЦЬКА (pol. Huta Różaniecka) – przed 1945 r. wieś polsko-ukraińska w powiecie lubaczowskim. W 1939 r. liczyła 1400 mieszkańców: 200 Ukraińców, 1195 Polaków, 5 Żydów [Kubijowycz, 46].

HISTORIA
W 1945 r. podczas akcji „Wisła” wysiedlono ze wsi tylko 18 obywateli polskich narodowości ukraińskiej, reszta prawdopodobnie już w 1944 r. przeszła na rzymski katolicyzm lub została deportowana do Ukraińskiej SRR w latach 1944-1945.

CERKIEW
Na miejscu drewnianej cerkwi św. Mikołaja w Hucie Różanieckiej istniejącej jeszcze w 1830 r. w latach 1835-1836 wybudowana została cerkiew murowana. Świątynia została podpalona przez nieznany oddział niemiecki 26 czerwca 1943 r., prawdopodobnie podczas działań przeciw polskiej partyzantce (spłonęła także stojąca obok drewniana dzwonnica). Była to cerkiew filialna parafii w Płazowie. Wg „Schematyzmu” D. Błażejowskiego filia ta w 1875 r. liczyła 175 grekokatolików, w 1840 – 168, w 1859 – 135, w 1879 – 120, w 1899 – 134, w 1926 – 397, w 1938 – 131 (s. 376). W cerkwi w Hucie Różanieckiej modlili się też mieszkańcy Rebizantów i Korkoszy.

Fotografie z września 2007 r.

CMENTARZ
Na cmentarzu przycerkiewnym w Hucie Różanieckiej prawdopodobnie znajdują się krzyże z XVII w., a także późniejsze, z lat 80. XIX w. Większość napisów nieczytelna.


Fotografie z września 2007 r.