ГОРИНЕЦЬ (pol. Horyniec) – do 1947 r. wieś ukraińska w powiecie lubaczowskim. W 1939 r. zamieszkiwało ją 670 Ukraińców, 1020 ukraińskojęzycznych rzymskich katolików, 200 Polaków, 120 Żydów [Kubijowycz, 46].
HISTORIA
Po deportacji części mieszkańców Ukraińców do Ukraińskiej SRR w latach 1945–1946 Wojsko Polskie w 1947 r. w ramach deportacji o kryptonimie „Wisła” wygnało ze wsi na tzw. Ziemie Odzyskane z Horyńca Wsi 23, a z Horyńca Zdroju 47 obywateli RP narodowości ukraińskiej [Akcja „Wisła” 2013, 1042].
WSPOMNIENIA
Fragment wspomnień Hanny Żeniuch, Sofiji Swystoniuk, Mykoły Żeniucha o mordzie na księdzu Petrze Wolanowyczu w Horyńcu dokonanym przez członków MO
[…] w grudniu przyszedł do nas [do Radruża] ksiądz [Petro Wolanowycz] z zakonników, obsługiwał naszą wieś i Horyniec. Mieszkał w Horyńcu, bo bał się mieszkać w naszej wsi. […] Mieszkał tam tylko 3 miesiące, dlatego że w lutym 1945 roku przyszła polska milicja i zastrzeliła go w łóżku. Pochowany został w Horyńcu. […]
Źródło: H. Żeniuch, S. Swystoniuk, M. Żeniuch, Seło na hranyci, w: Nasz kraj Lubacziwszczyna, nr 1, Lwiw 2000, s. 52.
DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Wyniki monitoringu z 20015 roku.
CERKIEW
[w uzupełnieniu]
CMENTARZ
