СТАРА БІРЧА (pol. Bircza Stara) – do 1947 r. wieś ukraińska w powiecie przemyskim. W 1939 r. liczyła 890 mieszkańców:  510 Ukraińców, 300 Polaków, 80 Żydów [Kubijowycz 1983, 17].

HISTORIA

Po deportacji części mieszkańców Ukraińców do Ukraińskiej SRR w latach 1945–1946 Wojsko Polskie w 1947 r. w ramach deportacji o kryptonimie „Wisła” wygnało ze wsi na tzw. Ziemie Odzyskane  152 obywateli RP narodowości ukraińskiej [Akcja „Wisła” 2013, 1044].

KOMENTARZE

DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ

Wyniki monitoringu z kwietnia 2021 roku.

CERKWISKO

Cerkiew stała nad wsią, na wzgórzu. Dziś to teren o długości ok. 8 metrów przed dwoma wielkimi drzewami, wiosną widać wyraźnie wydłużony nasyp, pod którym kryją się zapewne fundamenty cerkwi św. Sawy z 1690 roku, której miejscowi parafianie wyznania greckokatolickiego po pożarze w 1926 roku nie odbudowywali [por. Kryciński 2007, 167]. Powodem mogło być to, że w 1924 roku zaczęła się w Birczy budowa wielkiej cerkwi murowanej.

CMENTARZ

Kryciński [2007, 167] błędnie odczytał napis na nagrobku: zamiast Poladzyn powinno być Koladzyn, a także podał ilość deportowanych w 1947 roku na 226 osób, jakkolwiek w zbiorze dokumentów Akcja „Wisła” pod red. Jewhena Misiły podano 152 osoby.

BIBLIOGRAFIA