РАДОЦИНА (pol. Radocyna) – do 1947 r. wieś ukraińska w powiecie gorlickim. W 1939 r. zamieszkiwało ją 510 osób, z których 470 było narodowości ukraińskiej, a 30 polskiej [Kubijowicz, 25.

HISTORIA
[w opracowaniu]

STAN ZABYTKÓW UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Dokumentacja fotograficzna wykonana 20 lipca 2011 r. Galerie radocyńskie wymagają uzupełnienia o istniejący do dziś, jakkolwiek w stanie opuszczenia i ruiny, budynek szkoły, stojący ok. 100 metrów do cerkwiska. W latach 50. dał on schronienie dwóm rodzinom byłych mieszkańców Radocyny, którzy wrócili do wsi po deportacji [Wadas].

CERKWISKO
Radocyńska cerkiew drewniana Kosmy i Demiana z 1898 r. została rozebrana w 1955 r. [Barna, 187], zapewne przez polskich osadników. Miejsce po czasowni prawosławnej nie zostało w czasie mojej wizyty w Radocynie odnalezione (do uzupełnienia).

LAPIDARIUM
Przed lapidarium po prawej stronie drogi prowadzącej do Radocyny znajduje się tuż za potokiem Lipna krzyż drewniany z zadaszeniem, postawiony w 1936 r. na pamiątkę zniesienia pańszczyzny w Galicji. Nie stanowi części lapidarium oddalonego o kilkanaście metrów, złożonego z 4 obiektów. Lapidarium powstało w nieznanych bliżej okolicznościach w wyniku przeniesienia obiektów z Lipnej i Czarnego. Znajduje się na północ od wsi. Krzyże na cokołach pochodzą z Lipnej. Figura rodziny świętej z 1903 r. z Czarnego [Stachowiak, 162].

KRZYŻE, FIGURA, KAPLICZKA
Krzyże przydrożne podano w kolejności od strony Długiego, na południe od potoku Lipna. Wszystkie, łącznie z kapliczką, stoją po prawej stronie drogi. Fotografie nr 71-76 przedstawiają krzyż znajdujący się przed cmentarzem wojennym z I wojny światowej, na lewo od którego położony jest cmentarz greckokatolicki. Fotografie nr 172-176 to krzyż zajmujący w kolejności obiektów przydrożnych miejsce przed kapliczką.

CMENTARZ
[por. z: Stachowiak, s. 161-162].