Nagórzany

НАГОРЯНИ (pol. Nagórzany) – wieś polska w powiecie sanockim. W 1939 r. liczyła 460 mieszkańców, w tym 25 Ukraińców, 435 Polaków [Kubijowycz, 75].

HISTORIA
Wieś założona w 1520 r. Polszczona przez miejscową szlachtę polska i księży rzymskokatolickich: w 1785 r. liczyła 50 grekokatolików, 267 rzymskich katolików, 5 wyznawców wiary Mojżeszowej, w 1936 r. tylko 22 grekokatolików [Blażejowski, 432]. W ramach deportacyjnej akcji „Wisła” z 1947 r. deportowano ze wsi 15 Ukraińców [Misiło 2013, 1049].

DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Wyniki monitoringu z 1 września 2014 r.

CERKIEW
Cerkiew murowana z 1848 r., pierwotnie pod wezwaniem św. Michała, od 1864 r. świętych Piotra i Pawła. Fundator Włodzimierz (Wołodymyr?) Poźniak. Remontowana w 1902 r. Do 1791 r. Nagórzany stanowiły parafię, następnie stały się filią parafii greckokatolickiej w Woli Sękowej. Po 1945 r., gdy znaczna część wiernych, aby nie zostać wygnaną ze wsi, przeszła na rzymski katolicyzm, została okradziona i doszczętnie zdewastowana przez rzymskich katolików, w tym księży. Obecnie stanowi ruinę.

KAPLICZKA
Przy drodze, po prawej stronie, przy wjeździe do wsi od Bukowska.


Następna kapliczka znajdują się na północno-zachodnim krańcu wsi, tuż za zabudowaniami przy drodze polnej prowadzącej na wzgórze. Krzyż stoi przy tej samej drodze, ale już na polach nad Wolą Sękową.

CMENTARZ

KOMENTARZE
W polskiej Wikipedii [Hasło: Cerkiew … w Nagórzanach] stwierdzono „Po roku 1945 nastąpiła całkowita konwersja wyznania z obrządku greckokatolickiego na łaciński”. Z dokumentów wynika jednak, że w 1947 r. deportowano ze wsi 15 Ukraińców, zapewne greckich katolików.

BIBLIOGRAFIA