КРАСНОБРІД (pol. Krasnobród) – miasteczko w powiecie zamojskim. W 1943 r. zamieszkiwało je 1404 Polaków [APL, zespół 498, sygn. 139, k. 911].
HISTORIA
Miasto prywatne, lokowane w 1572 roku [Niedźwiedź 2003, 243]. W 1883 roku oficjalnie mieszkało tu 5 Rusinów [SGKP IV, 634]; w spisie mieszkańców z 1921 roku jedna osoba podała narodowość ukraińską [Niedźwiedź 2003, 245]. W czasie niemieckiego spisu ludności z 1943 roku ani jedna osoba nie zadeklarowała tej narodowości. Krasnobród należy więc do tych miejscowości na Chełmszczyźnie, gdzie ruska/ukraińska spuścizna jest materialnie niemal zupełnie niereprezentowana.
KOMENTARZE
DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Dzieje polityczne Chełmszczyzny wpłynęły na to, że ukraińska kultura materialna zachowała się szczątkowo. Do ukraińskiej przeszłości materialnej Krasnobrodu należą:
- miejsce po cerkwi,
- miejsce po cmentarzu przy tej cerkwi.
Wyniki monitoringu z sierpnia 2020 roku.
CERKIEW
Najdawniejsza wzmianka o cerkwi Bogurodzicy pochodzi z 1620 roku. W 1870 roku rząd Imperium Rosyjskiego wybudował na miejscu cerkwi drewnianej murowaną, która została zamknięta przez rząd Rzeczpospolitej Polskiej po I wojnie światowej, następnie użytkowana jako kościół, zniszczona w latach 30. XX wieku [Słobodian 2003, 245].
CMENTARZ
Na cmentarzu być może są pomniki greckounickie, nie ma prawosławnych. Na nagrobkach łacińskich nazwiska semantycznie lub morfologicznie ukraińskie, m.in.: Buczko, Choma, Deryło, Gałan, Gałuszko, Gmitrzuk, Gorbaczenko, Hołojuch, Huskowska, Kniaź, Komisarczuk, Kostrubiec, Kowalczuk, Kukułowicz, Makochon, Nowosad, Pankiewicz, Pietkun, Rzechutko, Sachajko, Szewczuk, Teterycz, Zub.
BIBLIOGRAFIA