КАНІ (pol. Kanie) – do 1945 r. wieś ukraińsko-polska w powiecie chełmskim. W 1943 r. wieś zamieszkiwało 57 Ukraińców, 748 Polaków [APL, zespół 498, sygn. 139, k. 227].

HISTORIA

Historia parafii
W 1647 r. erygowana została parafia greckokatolicka (unicka). W miejscowej cerkwi znajdowała się słynąca łaskami ikona Matki Boskiej, która przepadła w czasie ucieczki chełmszczan do Rosji w 1915 r. W 1870 r. miejscową parafię wizytował biskup Michał Kuzemski. [Słobodian, 211].
[cd. w opracowaniu]

DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Wyniki monitoringu z 27 lipca 2015 r.

CERKWISKO
Galeria przedstawie miejsce po cerkwi świętych apostołów Piotra i Pawła z 1896 r. Wg miejscowego informatora cerkiew stała ok. 5 metrów bliżej do bramy wejściowej.
Pierwsza wzmianka o cerkwi kaniowskiej pochodzi z 1531 r. Wspominany jest także monaster. Obiekty te należały wtedy do prawosławnej Metropolii Kijowskiej. W latach 1677-1749 istniał tu greckokatolicki monaster bazyliański. W 1690 r. właściciel wsi zbudował nową świątynie drewnianą. Po narzucenia Rusinom chełmskim prawosławia rosyjskiego obok starej cerkwi wzniesiono w 1896 r. nową świątynię drewnianą. Została ona przemocą odebrana społeczności prawosławnych i zniszczona w 1938 r. (losy jej poprzedniczki nie są znane). W okresie II wojny parafia prawosławna została restytuowana, ale budynku kościoła nie zajęła [Słobodian, 211] (świadczy o tym, że w państwie polskim miejscowi prawosławni Ukraińcy byli prześladowani, a państwo dzieliło społeczność miejscową). W czasie niszczenia cerkwi w 1939 r. mógł ulec zagładzie także dawny cmentarz koło cerkwi.