DUBIENKA (pol. Dubienka) – do 1945 r. wieś ukraińsko-polska w powiecie chełmskim. W 1943 r. wieś zamieszkiwało 194 Ukraińców, 1706 Polaków [APL, zespół 498, sygn. 139, k. 339].
HISTORIA
Nazwa wsi pochodzi od ukraińskiego słowa „dub”. Pierwsza wzmianka o cerkwi: 1588 r.; w 1890 r. spłonęła cerkiew drewniana zbudowana w 1908 r. [Słobodian, 186].
W 1872 r. greckokatolicka/unicka parafia dubieńska liczyła 1108 wiernych [Saładiak, 352].
Brak danych ilościowych o wygnaniu ludności ukraińskiej w ramach deportacji do Ukraińskiej SRR [Pisuliński 2009]. Brak danych o akcji „Wisła” w: Misiło 2013, 1018.
DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Wyniki monitoringu z 2 sierpnia 2015 r.
CERKIEW
Cerkiew rosyjska pw. św. Trójcy z 1909 r. nie należy do ukraińskiego dziedzictwa kulturowego. Prezentuję ją ze względu na to, iż modlili się w niej prawosławni Ukraińcy Dubienki.
Upamiętnienie
W Dubience urodził się Mikołaj Nieczaj/Микола Нечай (1818-1863), Rusin (Ukrainiec), lekarz z zawodu, dowódca oddziału w czasie szlacheckiego powstania polskiego w 1963 r. Ujęty przez armię carską, rozstrzelany 18 marca 1863 r. w Krasnymstawie na podstawie wyroku sądu wojennego. Pomnik stoi w pobliżu cerkwi.
Niepolska narodowość i nierzymskokatolickie wyznanie Nieczaja zostały zanegowane zarówno na pomniku w Dubience, jak na innym, w Krasnymstawie, w miejscu, gdzie został rozstrzelany.
CMENTARZ
KOMENTARZE
BIBLIOGRAFIA